Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę:

woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! (Mt 22,4)

Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko – wyrocznia Pana Boga. Zagubioną

odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną

będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie. (…)

Błogosławić im będę oraz ziemiom wokół mego wzgórza, będę zsyłał deszcz w dogodnym czasie,

będzie to deszcz niosący błogosławieństwo. Drzewo polne wyda swój owoc, a ziemia wyda swój plon.

Będą oni żyli bezpiecznie w swym kraju i poznają, że Ja jestem Pan, gdy skruszę kłody ich jarzma i

wyrwę ich z ręki tych, którzy ich ujarzmiają. (Ez 34, 15-16, 26-27)

Oto mój Sługa, którego podtrzymuję.

Wybrany mój, w którym mam upodobanie.

Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął;

On przyniesie narodom Prawo.

Nie będzie wołał ni podnosił głosu,

nie da słyszeć krzyku swego na dworze.

Nie złamie trzciny nadłamanej,

nie zagasi knotka o nikłym płomyku.

On niezachwianie przyniesie Prawo.

Nie zniechęci się ani nie załamie,

aż utrwali Prawo na ziemi,

a Jego pouczenia wyczekują wyspy.

Tak mówi Pan Bóg,

który stworzył i rozpiął niebo,

rozpostarł ziemię wraz z jej plonami,

dał ludziom na niej dech ożywczy

i tchnienie tym, co po niej chodzą.

«Ja, Pan, powołałem Cię słusznie,

ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,

ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,

światłością dla narodów,

abyś otworzył oczy niewidomym,

ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,

z więzienia tych, co mieszkają w ciemności.

Ja, któremu na imię jest Jahwe,

chwały mojej nie odstąpię innemu

ani czci mojej bożkom.

Pierwsze wydarzenia oto już nadeszły,

nowe zaś Ja zapowiadam,

zanim się rozwiną,

[już] wam je ogłaszam».

(Iz 42, 1-9)

Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc.
«Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go, i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida: jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych proroków, że nas wybawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte Przymierze – na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy tego, iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze.
A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie [co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów, dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju (Łk 1, 67-79)

Przekonanie, że Pan chce do nas przyjść przez Eucharystię

ROZEZNANIE

Na kolejnym spotkaniu Wspólnoty (poniedziałek 12.10.2020) zostanie odprawiona Eucharystia.