Wspólnota

Historia

Wiosną, 2006 roku, w sercach kilku osób zrodziło się pragnienie większej modlitwy. Od tego czasu zaczęły się spotkania modlitewne w domu rekolekcyjnym „Emaus” w Koniakowie. Jesienią tego samego roku odbyło się pierwsze Seminarium Odnowy Wiary. Owocem tych spotkań była grupa ok 20 osób, która systematycznie zaczęła się spotykać na cotygodniowej modlitwie uwielbienia. To był początek zawiązania się Wspólnoty. Nazwa „OGIEŃ BOŻY ” jest odpowiedzią Pana na modlitwę w tej intencji. Początkowo myślano, że określa ona doświadczenie ognia, który rozpala serca. Z czasem odkryliśmy, że jest to Boże wezwanie, coś dynamicznego. Nie jest tylko szyldem. Jest nieustanną inspiracją, odkrywaniem Boga, poszukiwaniem Jego woli, nieustannym rozpalaniem się na nowo w Jego obecności i pragnieniem dzielenia się tym z innymi.

Kolejnym etapem drogi Wspólnoty była formacja wstawienników oraz formacja małych grup i kręgów Domowego Kościoła, prowadzona w Ruchu Światło – Życie. Ojcami duchownymi wspólnoty byli O. Rafał Kogut OFM i ks. Jarek Ogrodniczak. Odpowiedzialnymi świeckimi byli wówczas Maria i Janusz Michałek. Duch Święty nieustannie ożywia, pociąga i wylewa swą łaskę. Pociągnął nas w modlitwę uwielbienia, obdarował charyzmatami. Kiedy pojawiły się charyzmaty we Wspólnocie, uczyliśmy się nimi posługiwać. Część wzięła udział w „Szkole Charyzmatów” – rekolekcjach prowadzonych w lutym 2009r. przez Damiana Stayne’a. Uczyliśmy się słuchać Pana w cyklu rekolekcji weekendowych, na które wyjechała prawie cała Wspólnota wraz z dziećmi. W przeciągu tych lat bardzo często posługiwaliśmy swoim świadectwem w Emaus i w różnych parafiach podczas prowadzonych tam rekolekcji.

Podejmowaliśmy posługę modlitwą wstawienniczą, animowaliśmy Msze z modlitwą o uzdrowienie. Przez ok. 3 lata Msze te odprawiane były w kościele św. Józefa na Mlaskawce. Obecnie odprawiane są w kościele Dobrego Pasterza w Istebnej. Wspólnota podejmowała również posługę prowadzenia różnych rekolekcji (Sztokholm, Zaborówiec), rekolekcji prowadzonych dla rodzin i młodzieży w Emaus. Z czasem Duch Święty pociągał coraz bardziej, dawał światło i prowadził nas dając nowe pragnienia. Wspólnota zaczęła organizować bale bezalkoholowe, rozwijała się również diakonia miłosierdzia, dzięki której można było zorganizować m.in. bardzo konkretną pomoc dla dzieci z domu dziecka i wspomóc budowę domu rekolekcyjnego na Ukrainie. Pojawiły się takie inicjatywy jak: „Randka małżeńska”, „Piknik dla rodzin”, spotkania dla mężczyzn.

W 2009r. część osób przystąpiła do Przymierza z Panem. Przymierze to jest co roku odnawiane i co roku mogą przystąpić do niego nowe osoby. W 2012r. zmieniło się miejsce spotkań wspólnoty, cotygodniowe spotkania odbywają się w kościele Dobrego Pasterza w Istebnej. Obecnie opiekunem duchowym  jest ks. Tadeusz Pietrzyk oraz ks. Wojciech Kamiński. Od 2020 roku nowymi odpowiedzialnymi zostali małżonkowie Andrzej i Beata Marekwica.

Przymierze

„… Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu …”      

/Mk 16, 15-20/

Przymierze jest stałym wejściem we Wspólnotę, po to, żeby nie iść samemu drogą Jezusowego uczniostwa, ale razem z braćmi i siostrami ze Wspólnoty wspierać się duchowo i materialnie oraz ewangelizować.

CZŁONEK PRZYMIERZA ZOBOWIĄZUJE SIĘ DO:

  • Codziennej modlitwy Słowem Bożym
  • Częstego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii
  • Comiesięcznej spowiedzi (stały spowiednik)
  • Udziału w rekolekcjach (raz w roku)
  • Udziału w spotkaniach formacyjnych małej grupy
  • Udziału w spotkaniach modlitewnych Wspólnoty
  • Składania dziesięciny
  • Diakonii
  • Świadectwa

Formacja

Fundamentalną podstawą formacji są spotkania w małych grupach i kręgach Domowego Kościoła, które odbywają się raz w miesiącu. Oprócz tego członkowie Wspólnoty spotykają się na cotygodniowej modlitwie uwielbienia lub adoracji Najświętszego Sakramentu oraz raz w miesiącu na wspólnej Eucharystii. Z pierwszego piątku na pierwszą sobotę miesiąca jest nocna adoracja Pana Jezusa na którą przynosimy intencje Wspólnoty i osób, które prosiły nas o modlitwę. Dwa razy w roku organizowane są weekendy rekolekcyjne. Jeden z nich jest czasem formacji a drugi – „OGIEŃ” – czasem nieustannego wielbienia Boga.

W okresie wakacyjnym, jak również poza nim, w terminach dogodnych dla poszczególnych osób, członkowie Wspólnoty uczestniczą w dłuższej formie rekolekcji. Są to rekolekcje oazowe (15 dni), ignacjańskie lub kursy organizowane przez Szkołę Nowej Ewangelizacji.

Cyklicznie, co dwa lata Wspólnota organizuje i współuczestniczy w Seminarium Odnowy Wiary.